In Sanatorium Under the Sign of the Hourglass, stapt de jonge Jozef op de trein naar een afgelegen sanatorium in de Karpaten om zijn stervende vader nog één keer te zien. Maar wat hij daar aantreft, is allesbehalve geruststellend: een vervallen gebouw vol fluisterende geesten en raadselachtige kamers, waar de tijd zich uitrekt als kauwgom en de werkelijkheid langzaam in rook opgaat. Terwijl Jozef van kamer tot kamer dwaalt zakt hij weg naar een zuchtende onderwereld, een poëtisch steampunk landschap vol herinneringen, spoken en littekens uit het verleden.
20 jaar hebben de gebroeders Quay ons laten wachten op hun derde langspeelfilm, een bewerking die de essentie van Bruno Schulz’ beklemmende verhaal weet te vatten. De film verscheen op menig eindejaarslijst van critici, maar heeft nog maar weinig publiek gehad. Laat je meevoeren door de dromerige esthetiek en het extreem sfeervolle universum, waar een duistere, troebele en ontregelde logica de werkelijkheid vervormt.