In een uitgedroogde zee zoekt een mensachtige amfibie naar water te midden van de ruïnes van een gevallen wereld. De bodem gevuld met plastic afval wordt bewoond door fantastische wezens, circus freak shows en een roze hand met veel te lange nagels. In dit droomlandschap vormt het geluid van de liggende gongs een hartslag die ons als kijkers navigeert binnen het eclectische labyrint van ons eigen puin en afval. Wikkel je in dit occulte cocon, en vaar mee over de uitgedroogde plastic zeebodem.
Een hopeloze ondergang, of een opbouw naar een wedergeboorte? Alle kunst disciplines vinden hun hoogtepunt in deze intieme fantasie over het langzaam uitsterven van de mens.